1. Zakelijke gegevens

Titel: De Ooggetuige

Schrijfster: Simone van der vlugt

Uitgever: Ambo Anthos

Jaar: 2012

Bladzijdes: 112

Jeugd G boek

2. Samenvatting

Bibi was jarig en er was een groot feest bij hun thuis. Het was heel gezellig totdat Rutger (haar vriend) de heletijd naar Manon keek. Manon liep naar de koelkast en Rutger liep haar achterna. Zo ging het de hele avond door. Todat ze zich realiseerde dat Rutger een grijze auto had. Precies dezelfde als die bij het ongeluk. Manon verteld het aan Bibi maar ze wou het niet geloven, zoiets zou een vriend toch nooit doen. Toen iedereen weg was maar Rutger nog over was vroeg Manon waarom die zo vreemd doet. Bibi was in slaap gevallen op de bank. Rutger gaf het toe, hij was de overvaller die Rob doodschoot. Manon beloofde niks te zeggen maar Rutger geloofde dat niet. Rutger wou Konrad (de gene die in de grijze auto Manon wou aanrijden en de schoomaker) bellen en hem laten komen. Zodat Konrad Manon kon laten doden en dan de politie kon bellen. Manon probeert te vluchten naar de keuken maar struikelt. Rutger wurgt haar net zolang ze bijna geen lucht meer had maar, toen stond Bibi achter hem en sloeg hem neer met iets hards. Waarom duurde het zo lang? Vroeg Manon. Bibi zei dat ze eerst de camera aan moest zetten. Ze had alles opgenomen. Zo had ze bewijs tegen de politie.

Manon ging naar de juwelierszaak om haar armbandje te laten repareren bij een goede vriend van haar Rob. Toen Manon op de wc zat kwamen er 3 overvallers binnen. Manon kwam terug en zag dat er 3 mannen stonden maar wist niet precies wat ze deden. Rob zei dat ze haar met rust moest laten omdat ze blind is. De 1^ste overvaller nam Rob mee naar achter om het geld uit de kluis te halen, de tweede haalde de vitrines leeg en de derde hield Manon onder schot. Er klonk een knal en de overvallers vluchten. Manon  heeft het overleeft doordat de overvallers dachten dat ze blind was. Ze zag Rob liggen op de grond met een plas bloed om hem heen. Uit schrik belde ze 112. Eenmaal na het verhoor van de politie(waar ze niet veel mee konden omdat ze slechtziende was) kwam ze thuis. Ze aaide haar hond Max en begon met koken want, haar zus Bibi was nog niet thuis. Manon kon alleen de aardappels schillen. Bibi kwam binnen en zag aan Manon dat er iets aan de hand was. Ze vertelde het hele verhaal. Bibi schrok ervan maar was blij dat Manon het overleefd had. Toen er s’avonds op het journaal over de overval werd gesproken en gemeld wordt dat de enige getuige een slechtziende vrouw was, waren de telefoons steeds maar aan het rinkelen bij hun thuis. Ook weten nu dat Manon niet blind is maar slechtziend. Uiteindelijk vertelde ze ook het hele verhaal aan hun ouders want die zouden er toch wel achter komen.

 S’avonds op de kermis werd ze bedreigd door een van de overvaller toen haar vriendinnen een schietspel aan doen waren. Hij zei; “dus je kunt wel zien. Kop dicht over ons tegen de politie, begrepen? We weten je te vinden. Manon wou naar huis. Samen met Bibi namen ze taxi. De volgende dag staat er ook een tekst in de regionale krant. De journalisten belde Manon op om te vragen of zei de slechtziende vrouw was maar Bibi ontkende het.

Manon moet naar het werk net zoals Bibi. Ze neemt Max mee neemt afscheid van Bibi. Manon werkt op het Gemeentehuis waar ze de telefoon opneemt en andere zaken regelt zoals klachten van mensen. Toen ze binnen kwam was er alleen nog een schoonmaker. Hij liep naar Manon toe en vroeg of ze blind was. Manon vertrouwde het niet echt dus zei ze maar ja. Hij kwam steeds dichter bij Manon. Net op het goede moment kwamen haar collega’s binnen, Onno en Natascha. Manon was erg geschrokken en legde het verhaal uit aan haar collega’s. Ook heeft ze een telefoontje gepleegd met de rechercheur Dijkstra om te vertellen wat er was gebeurd vandaag en op de kermis. Toen ze klaar was met werken bood Onno haar aan om een stukje met haar mee te gaan. Maar toen werd die gebeld door zijn vrouw dat die zijn kinderen moest ophalen dus kon die dat helaas niet meer doen.  Hij bood haar nog een taxi aan maar dat weigerde ze. Toen moest oversteken wou Max de eerste keer al niet. De tweede keer, toen ze goed had geluisterd of er geen auto aankwam stak ze over.  Op het moment dat Manon overstak gaf een auto vol gas richting Manon. Max trok haar snel weg en viel op de grond. Manon heeft alleen een letsel aan haar hoofd overgehouden en een paar schrammen. Ze werd opgehaald door de ambulance en moest even naar het ziekenhuis. Ze kreeg een paar tips wat ze moest doen om het schoon te houden en mocht weg. Rechercheur Dijkstra was ook naar het ziekenhuis gekomen en wou even met Manon praten omdat, die had gehoord van het ongeluk. Hij gaf haar het advies om voorlopig thuis te blijven. Manon vroeg nog om een beschermer maar dat kon ze niet krijgen, alleen een politiewagen die af en toe door haar straat kon rijden. Eenmaal afgezet bij het huis van Manon komt Bibi meteen naar buiten en schrikt. Ze gaan samen op de bank zitten en Bibi begint te huilen. Het is mijn schuld zegt ze. Manon was geboren met een slechtziende linkeroog maar, wat ze niet wist was dat Bibi haar geduwd had in stekkelige planten omdat ze iets wou wat Manon had. Daardoor is ze aan twee ogen slechtziend. Manon had altijd al gedacht dat ze was gestruikeld. Manon vergaf het Bibi, ze was zes dan kon je ook niet beter weten.

3. Over de Acteur

Simone van der Vlugt werd op 15 december 1966 in Hoorn als Simone Watertor geboren. Al op jonge leeftijd wist ze dat ze schrijfster wilde worden en op haar dertiende stuurde ze voor het eerst een manuscript op naar een uitgever. Ze bleef proberen een uitgever voor haar werk te interesseren, tot ze Nederlands en Frans ging studeren aan de lerarenopleiding in Amsterdam.

Tijdens haar studie kwam ze in aanraking met jeugdliteratuur en zodra ze haar diploma had behaald, schreef ze een historisch jeugdboek dat in 1995 onder de titel De amulet verscheen bij uitgeverij Lemniscaat. Dat was het eerste boek in een lange reeks historische jeugdboeken waar ze verschillende prijzen mee won en die ook in Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk, Spanje en Denemarken verschenen. Tegenwoordig schrijft ze ook thrillers voor volwassenen die verschijnen bij uitgeverij AmboAnthos. Simone van der Vlugt is getrouwd, heeft twee kinderen en woont in Alkmaar.

4. Over het boek

A. Welke illustratie staat er op de voorkant van het boek? Op de voorkant van het boek staat een vrouw met zwarte haren. Ik vermoed dat het Manon is maar, ik weet het niet zeker.

B. Is het boek aan iemand opgedragen? Ik denk dat het boek is opgedragen aan alle leeftijdscatogorien want, het gaat over het leven van een slechtziende die bij een overval was en dat zou iedereen wel kunnen raken of kunnen lezen.

C. Beschrijf de plaatsen die voorkomen in het boek.

Juwelierszaak: Ik denk dat de schrijfster deze plaats heeft gekozen omdat, er veel dure spullen liggen en daarom de overvallers het willen beroven.

Werk: Ik denk dat de schrijfster deze plaats heeft gekozen omdat, bijna elke volwassene wel een baan heeft.

Straat: Ik denk dat de schrijfster deze plaats heeft gekozen omdat, het een openbare plek is waar iedereen komt.

Thuis: Ik denk dat de schrijfster deze plaats heeft gekozen omdat, bij mensen thuis meestal feestjes worden gehouden.

D. Vanuit welk perspectief is het verhaal geschreven? Uit de ogen van de hoofdpersoon Manon, Zo kon de schrijfster laten zien hoe de hoofdpersoon zich voelde en kon beschrijven wat er gebeurde.

E. Heeft het verhaal een open of gesloten einde? Een open einde omdat, Het verhaal stopt bij het punt dat Bibi de politie belt. Je weet niet wat er verder gebeurd.

5. Leeservaringen

Ik vond het boek superleuk om te lezen. Er waren veel spannende stukken in het boek zodat het leuk was om te blijven lezen. Het lettertype was fijn om te lezen omdat het een groot lettertype boek is. Ook het leuke van het boek is dat ze je aan het denken zetten. Ik lees niet vaak thrillers maar dat vind ik een van de leukste die ik heb gelezen omdat, het gevoelens toont en realistisch is. Het boek heeft een goede en leuke volgorde van gebeurtenissen zodat het ook echt lijkt. Ook vind ik het goed bedacht van de schrijfster om de hoofdpersoon slechtziend te maken zodat het verhaal spannender wordt. Ik zou heel graag het einde willen weten dus ik hoop op een vervolg van het boek. Het is een aanrader voor mensen die van realistische thrillers houden.

6. Verwerkingsopdracht