1. Zakelijke gegevens

      A.   Titel van het boek: Loverboy

     B.    Naam van de schrijver Theo Hoogstraaten.

C.   Naam van de uitgever/producent en het jaar van verschijnen en het aantal bladzijden. Uitgever: Sjaloom

Jaar: 2003

bladzijdes: 156

2. Samenvatting van het boek

Op de straat naast het schoolplein was een glimmende BMW- cabrio gestopt. De twee jongens hadden keiharde muziek opgedaan. Leraren deden de ramen dicht en keken verstoord naar de auto. Joke, Floor, Ellen en Marlène stonden voor school. Ze vroegen zich af hoe ze aan ze aan die allochtonen aan die auto konden komen. Joke, Floor en Ellen dachten dat ze het hebben gestolen. Maar Marlène deed niet mee aan die discriminatie. De bestuurder van de auto stapt uit en vraagt om een vuurtje. Niemand gaf hem behalve Marlène. Ze stelden elkaar voor en kwam erachter dat die Anwar heette. Hij vroeg of ze met hem mee wou een ritje maken. Maar haar andere vriendinnen vertrouwde haar niet echt. Ze twijfelde, ze wou altijd al in een coole auto zitten. Joke, Floor en Ellen zeiden dat ze er niet in moet trappen en kregen ruzie. Marlène keek kwaad om en liep naar de auto.

Niet op leunen, Tom. Rechercheur Tom Speelman boog zich over de badkuip en bestudeerde het bad waar een meisje inlag met een plastic zak over haar hoofd. Mart Frederiks de vader van Joke raakte het zich dat zo’n jong meisje dit was overkomen omdat haar dochter Joke ongeveer even oud is. Ze namen een kijkje. Volgens Mart was het geen zelfmoord. De hotelbaas was gearriveerd en de rechercheurs stelden hem een paar vragen. Hotel Breevoort is een toeristen hotel die kamers verhuurde aan bedrijven zoals Leisure Holding. Er werd alleen maar vooruit betaald en namen werden niet opgeschreven in het Gastenboek. Na de ondervraging schude Mart en Tom Jan Breevoort de hand.

De volgende dag in de klas waren de jongens weer voor buiten. Marlène vroeg of ze al mochten gaan omdat de bel elk moment kon gaan. Rozebos zwaaide met zijn hand ten teken dat het goed was. Marlène was al weg. Marlène had weer afgesproken met Anwar. Hij moest iets ophalen in Amsterdam, er was file maar hij reed gewoon over de vluchtstroken heen en door rode stoplichten. Marlène heeft het gevoel dat ze hem al jaren kent en krijgt leuke kadootjes van hem. Als ze naar huis gaan ontdekte ze dat hij in een luxe appartement woont met een luxe badkamer. Marlène nam een bad en in de tussentijd ging Anwar pizza halen. Ineenkeer hoorde ze de deur dichtvallen. Een vreemde vrouw doet de deur open en vroeg of ze bij in het bad mocht. Marlène schrok en zei maar gewoon ja. Toen ze bij in het bad was zei ze dat ze Ebru heette en de zus was van Anwar. Ebru bood haar een mix drankje aan. Na een tijdje stapt ze uit bad en begint duizelig te worden en valt flauw. Toen ze weer wakker werd dacht ze dat ze naakt was maar had de badjas van Ebru. Marlène was overstuur en wou meteen naar huis. Anwar wou eerst zijn pizza nog opeten. Overstuur verlaat ze het appartement en gaat naar huis.

Marlène was druk bezig met leren. Er werd aangebeld en haar moeder deed open, ze schreeuwde naar boven Marlène’s naam maar Marlène hoorde het niet. Ze hoorde dat de voordeur werd dichtgegooid ze schoof haar boeken opzij en ging naar benenden. Ik heb ze in de keuken gezet, in een emmer. Ze liep naar de keuken en zag een bos bloemen staan. Aan een roos was een kaartje vastgemaakt. ‘Ik mis je, liefs Anwar’. Waarom was ik weggelopen.. ik ga het goedmaken ze nam de rozen mee naar haar kamer.

De volgende dag stond Marlène in de hal van het appartementencomplex De Staten. Anwar woonde op de achtste verdieping, het derde appartement vanaf de lift, dat kon ze zich nog herinneren. Ze drukte op het belknopje. Verbaasd staarde Marlène naar het meisje dat in de deuropening stond. ‘Wat wil je’ De ogen van het meisje stonden vreemd. Marlène vroeg of Anwar thuis was maar ze herkende de naam niet. ‘Wie is daar, Natascha?’riep een mannenstem. Iemand heeft verkeerd aangebeld. De deur werd voor haar neus dichtegegooit. Ze draaide zich om en liep terug naar de lift. Deze avond had ze zich anders voorgesteld. Ze begon aan Anwar te twijfelen.

Mart hoorde dat er een dood meisje was aangetroffen in de lift  in de Staten. Het bleek Natascha te zijn het vriendinnnetje van Fouad de broer van Anwar. Verder onderzoeken Rechercheur Tom en Mart de hotelkamer. En ondervragen mensen die in het hotel werken. Ondertussen vonden ze een spiegel met daarachter een camera. Blijkbaar worden er hier beelden opgenomen.

Joke was op school maar bleek dat ze het eerste uur uitval had. Slecht gehumeurd liep ze naar de mediatheek. Toen zag ze Samir. Hij zat op dezelfde plek als gisteren. Joke voelde haar wangen kleuren. Zou ze naast hem zitten? Nee, dat vond hij vast stom. Terwijl ze stond te aarzelen, keek Samir op. Samir lachte en stak zijn hand op. Joke lachte terug. Samir lag Joke wiskunde uit. He, daar komt dat meisje van gisteren, ik weet haar naam niet meer zei Samir. Marlène ze kijkt chagrijnig, zeg. Joke vroeg wat er was maar ze slikte haar woorden in. Het heeft toch niks met je Marokkaanse vriend te maken he? Vroeg Samir. Marlène keek hem boos aan. Samir reageerde er niet op. Jij bent een paar keer met veel tamtam door Achmed bij school opgehaald, zei Samir. Ach, man. Ik ken helemaal geen Achmed. Hij heeft alleen niet zijn echt naam verteld volgens mij Marlène, Ik zou maar oppassen. Marlène was spierwit geworden en begon te twijfelen. Onder de les kreeg Marlène een berichtje op haar mobiel. Ze vroeg of ze naar de wc mag. Ze keek op haar mobieltje, het was van Achmed of Anwar of hoe die ook heette. ‘Ik mis je zo. Bel me alsjeblieft, Anwar, las ze. Daaronder stond zijn 06-nummer. Zou ze terugbellen? Ze moest beslissen: niet bellen of wel bellen. Ze had iets bedacht, Ze ging geconcentreerd het nummer lezen en tikte het in als het goed was gaf ze hem nog een kans. De telefoon ging over ze spraken af. 

Rechercheurs Tom en Mart weten wie het meisje is wie in het bad lag. Ivana Yanez een meisje gevlucht uit Joegoslavië.

Anwars familie woonde volgens Amir in een flatgebouw bij hem in de buurt. Als ze de naam en het adres van die familie nu een te pakken kon krijgen. Hoe kwam ze aan dat adres? Meryem de vriendin van Marlène woonde bij hem in de straat, die kon vast wel helpen. Hoi Meryem. Met Marlène. Ik wil je iets vragen. Samir woont bij jou in de straat toch? Heb jij toevallig zijn telefoonnummer? Het bleef lang stil. Oke. Samir heeft me aan het twijfelen gebracht. Ik wil zeker weten dat Anwar niet dezelfde jongen is als Achmed. “Hoe wil je dat aanpakken?” Gewoon aanbellen en naar Achmed vragen. Ik zie wel wat er dan komt.

Tom en Mart besluiten naar het appartement te gaan waar Anwar woont. Ebru opent de deur en nodigt ze binnen. Binnen worden Ebru en haar vriend Martin ondervraagt. Tom vroeg of die naar de wc mocht. In de tussentijd ging die niet naar de wc maar kwam die in een kamer waar allemaal dozen waren. Hij pakte een videoband uit de doos en ging naar de wc. Mart en Tom werden naar de deur geleid. Ebru belde meteen haar broer Fouad op, ze was boos en zei dat als nog een keer de politie hier komt dat hij uit het team ligt. Ze bekeken de beelden en schrokken van wat ze zagen.

Marlène ging naar het adres toe. Ze belde aan. He, Hallo.. ik… eh.. wilde Achmed graag spreken. Fouad bekeek Marlène alsof ze van een andere planeet kwam. Ken je me niet meer? Ik ben maandag met je meegereden. Ach.. natuurlijk. Ik wilde Achmed ergens mee verassen. Dan gaan we hem samen verassen kom mee. Ze gingen samen in de lift. Fouad drukte op de liftknop. Het rammelen van de kabels stopte.  Wil je alsjeblieft ook op de nul drukken? Vroeg Marlène ze besloot naar huis te gaan. Ze kon het knopje alleen indrukken als ze hem opzij duwde. ‘Laat ik daar nou geen zin in hebben, zei Fouad. Marlène probeerde hem aan de kant te drukken maar hij was niet van zijn plaats te krijgen. Opeens sloeg bij Marlène de paniek toe. Rotzak! Ik wil eruit. Ze schopte tegen zijn been en deed opnieuw een poging om bij de knopjes te komen. Fouad werd boos en haalde flink uit. Voordat ze haar evenwicht terugvond, draaide Fouad een arm op haar rug en drukte haar gezicht tegen de liftwand aan. Luister goed, trut. Als je niet meewerkt, dan breek ik je arm. Om zijn woorden kracht bij te zetten, trok hij haar pols omhoog. Màrlene schreewde het uit van de pijn en schreeuwde Help! maar niemand kon het horen. Hij sleurde haar naar een ruimte binnen en smeet de deur achter zich in het slot. Verassing! Zei hij spottend. Je mag schreeuwen maar, niemand hoort je. Hij sprak af dat als ze zich goed gedraagde dat hij zorgde dat ze niet verhongerde. Marlène had snel haar mobieltje onder het matras geschoven toen Fouad aan het bellen was. Tot straks, dan heb ik een verassing voor je. Ze haalde haar mobieltje onder de matras vandaan. Wie zou ze bellen? Natuurlijk, de vader van Joke! Tot haar ontzetting hoorde ze twee dingen waar ze niet op rekende, het nummer was in gesprek en haar mobiel was bijna leeg. Ze zette haar mobiel uit om batterij te besparen. Ze probeerde het na 10 minuten nog eens. Ze tikte gespannen het nummer in van Frederiks. Ze hoorde zijn telefoon overgaan. Met Marlène. Ik ben ontvoerd, ik zit opgesloten. Komt u me alstublieft helpen? Hij kon haar niet goed verstaan. Zei je dat je bent opgesloten?.. Ja, in een kamer die ze geluiddicht hebben gemaakt. Ik moet opschieten, want mijn batterij is bijna leeg. Marlène schreeuwde het uit. Er kwam geen antwoord.

Mart legde zijn gsm’etje op de salontafel. Dat was Marlène. Ze vertelde dat ze is ontvoerd en ergens zit opgesloten, maar ze kon niet meer zeggen door wie en waar. Tom had ook iets ontzekt. Natascha stond op die band. Ze stopten het want ze gingen bijna over hun nek. We moeten Marlène snel vinden, voordat we ook haar levenloos aantreffen in een bad of in een lift.

Marlène kwam overreind van de matras. De deur ging open het was Fouad met in zijn hand een envelop. Marlène wou hem niet open maken dus Fouad maakte hem open en liet hem zien. Marlène kon haar ogen niet geloven, Ze was dus expres gedrogeerd door Ebru.

Mart Frederiks zat thuis, hij had een discussie met Joke die uit wou met een Marokkaanse jongen Samir. Maar hij en zijn vrouw stonden het niet toe. Joke werd boos. De deurbel ging. Na een discussie mocht Joke toch met hem uit omdat zijn vader geen kwaad in hem zag. Samir wist ook het adres van Fouad en gaf het aan rechercheur Frederiks.

Mart en Tom waren aangekomen bij het adres. Fouad’s vader deed open en zei dat hij niet thuis was. Mart wist dat die loog en dreigde dat hij naar buiten moest komen. Uiteindelijk haalde de vader Fouad op. Fouad wou wegrennen maar Tom stak zijn been uit waardoor die op de grond viel.

Fouad werd overhoort. Ze hadden een deal gemaakt dat als die Marlène over 2 uur had thuisgebracht dat hij strafvermindering kreeg.

Marlène opende haar ogen en zag het licht aangaan. Ze mocht naar huis behalve als ze iets ging vertellen over Ebru. Ze zei dat ze niks ging zeggen. Fouad liep naar de deur en hield hem voor haar open. ‘Je bent vrij. Ga je gang. En vergeet vooral niet om Frederiks te bellen.’

3. Over de auteur

 Theo Hoogstraaten is geboren op 9 juli 1948 in Mijdrecht. Hij schreef een deel van zijn boeken samen met zijn vrouw Marianna.  Als beroep had die Decaan en Schrijver. Hij volgde de opleidingen Nederlandse taal, MO geschiedenis en de Opleiding voor vakdiploma illustrator.

4. Over het boek

 A.    Een meisje met een zak over haar hoofd in een badkuip. De illustratie staat op de voorkant omdat, Er een meisje dood is gevonden in hotel Breevoort met een zak over haar hoofd en dat probeerden rechercheurs Mart en Tom op te lossen.

B.     Aan pubermeisjes omdat, het gaat over loverboys die eerst leuke kadootjes voor je kopen en heel aardig tegen je doen. Maar daarna moet je wat terugdoen met tegenzin.

C.     Hotel Breevoort: Het hotel waar meisjes overnachten. Ik heb hier voor gekozen omdat, het een belangrijk hotel was voor de loverboys om kamers te huren.

De Staten: Het appartementen complex waar Anwar, Fouad, Ebru en Martin wonen. Ik heb hier voor gekozen omdat, Anwar hier meisjes mee naar toe neemt en dat de meisjes dan onder de indruk raken van de luxe.

Schoolplein: hier stonden Anwar en Fouad indruk te maken op een meisje in school. Ik heb hier voor gekozen omdat, Marlène Anwar daar leerde kennen en een ritje met hem maakte.

D.    Uit het perspectief van de schrijver. Hierdoor was het makkelijk te lezen.

E.     Een open einde omdat je niet weet wat Marlène gaat doen er wie er zijn opgepakt.

5. Leeservaringen

 Het boek sprak me erg aan doordat, Ik het onderwerp best interessant vond en er wat heb over geleerd dat je niet zomaar iedereen moet vertrouwen en mee moet gaan. Ook was er veel spanning in het boek en was er weinig saaie stukjes. Ik vond het dom van de hoofdpersoon Marlène dat ze meeging in de auto om een ritje te maken en dat de vriendinnen haar niet tegenhielden en dat ze toch steeds met Anwar bleef afspreken terwijl ze wist dat hij niet echt te vertrouwen was.  Ik  vond dat de rechercheurs goed hun best deden om Marlène op te sporen want, niet elke rechercheur kan zomaar een grote bende loverboys ontdekken. Ik vond het raar dat de ouders van Marlène niks merkte en dat ze haar niet hadden gebeld. Joke en Samir vond ik goede vrienden want die hielpen de rechercheurs en Marlène om niet het verkeerde besluit te nemen en te zeggen dat ze moest oppassen voor Anwar. Ik zou zeker dit boek aanraden want, het is makkelijk om te lezen en je hebt het best snel uit.